Witajcie :)

Jestem w trakcie pisania artykułu dla Was :) Zanim jednak to nastąpi i pojawi się on na blogu, chciałabym przedstawić artykuł z książki, poświęcony tematyce koreańskiej sztuki walki- Taekwon-do.

Autorzy: Mateusz Niedzwiedz, Krzysztof Karpowicz, Małgorzata Karpowicz, Jarosław Jankowski, Ryszard Strzelczyk.

Książka pt: "Trening sportowy Diagnoza- Programowanie- Kontrola. " 

TEMAT: "CHARAKTERYSTYKA POZIOMU WYBRANYCH ZDOLNOŚCI KOORDYNACYJNYCH DZIECI W WIEKU 10-11 LAT UPRAWIAJĄCYCH TAEKWON-DO ITF"

      Wzrost zainteresowania wschodnimi sztukami walk jest zauważalny nie tylko na podstawie ich popularności wśród środków masowego przekazu, ale przede wszystkim przekłada się na wzrost liczby osób uprawiających tę formę aktywności fizycznej. Tendencja ta zauważalna jest również wśród adeptów koreańskiej sztuki samoobrony, jaką jest Taekwon-do ITF. Aktualnie Polski Związek Taekwon-do ITF zrzesza 66 licencjonowanych klubów na terenie całej Polski. Na podstawie danych prezentowanych przez PZTKD liczba osób posiadających pierwszy stopień mistrzowski  I DAN wzrosła z 628 w 2011r. do 714 w roku 2014. Liczby te nie wydaja się być znaczące według Bujaka (2008) tylko jeden uczeń zaczynający trening Taekwon-do na stu osiąga czarny pas. Biorąc pod uwagę tę teorię, można wywnioskować, że co roku do każdego klubu w Polsce zapisuje się średnio około 46 nowych adeptów.
     Taekwon-do jest nie tylko sztuką samoobrony, ale również prężnie rozwijającą się dyscypliną sportu. Aktualnie możemy wyróżnić trzy rodzaje praktykowania Taekwon-do. Pierwszy oparty jest na rozumieniu TKD jako umiejętności samoobrony przed jednym bądż kilkoma przeciwnikami i nosi nazwę modelu tradycyjnego.
    Drugi model opiera się na założeniu, że głównym celem treningów Taekwon-do jest przygotowanie adepta do skutecznego udziału we współzawodnictwie sportowym( tzw. model sportowy). 
   Natomiast trzeci model jest wynikiem połączenia się dwóch poprzednich i stara się on połączyć oba nurty, nowoczesne trendy sportowe oraz tradycyjne podejście do szkolenia( Bujak, Walczak, 2007).

      Inną koncepcję podziału przedstawiają autorzy książki pt:"Taekwon-do. Podstawy treningu tradycyjnego."
Wyróżniają oni trzy czynniki identyfikacji i praktyki Taekwon-do: czynnik utylitarny, filozoficzny i pragmatyczny.
W zależności od tego, który z nich dominuje, możemy mówić o treningu zorientowanym na samoobronę, wychowanie badż zdrowie i sport( Wąsik, Grygiel 2012).
Niezależnie od tego, jak będziemy starać się sklasyfikować trening Taekwon-do, to jednym z głównych czynników przyciągających młodych ludzi do tej formy aktywności ruchowej jest rywalizacja sportowa, a w szczególności jej widowiskowy charakter.
     W TKD ITF wyróżniamy pięć konkurencji, w których zawodnicy biorą udział, są to: układy formalne, walka aranżowana, walka sportowa, techniki specjalne oraz testy siły. Z uwagi na bezpieczeństwo współzawodnictwo w niektórych konkurencjach umożliwione jest dopiero w momencie uzyskania odpowiedniego stopnia lub wieku.
Jak w wielu innych dyscyplinach sportowych również w Taekwon-do o sukcesie zawodnika decydują takie czynniki jak: przygotowanie motoryczne, techniczne i psychiczne.
Według Bujaka dobry taekwondeka powinien odznaczać się wysokim poziomem siły, szybkości, wytrzymałości i koordynacji ruchowej. Autor zwraca uwagę jednak, że sposród wyżej wymienionych zdolności motorycznych, to koordynacja ma największy wpływ na umiejętność uczenia się nowych rozwiązań i umiejętności taktyczno-technicznych, które zapewniają przewagę podczas konfrontacji z przeciwnikiem.

CHARAKTERYSTYKA TRENINGU TAEKWON-DO ITF

Trening sportowy to wieloletni, specjalnie zorganizowany proces pedagogiczny, w ramach którego zawodnik uczy się techniki i taktyki swojej dyscypliny i doskonali je, kształtuje sprawność fizyczną, a także cechy wolicjonalne i osobowość oraz nabywa wiedzę na temat prowadzonej przez siebie działalności sportowej. Celem treningu jest optymalizacja funkcji ustroju i rozwinięcie specyficznej adaptacji wysiłkowej, umożliwiającej uzyskanie maksymalnych wyników i osiągnięć w uprawianej specjalności ruchowej( Sozański, 1999).

Z racji faktu, że Taekwon-do jest nie tylko sportem, ale również sztuką walki, w swej praktyce oprócz przygotowania fizycznego, zajmuje się również sferą osobowości ćwiczącego. Narzuca pewne zasady moralne, którymi powinien kierować się każdy adept, nie tylko podczas treningu, ale również w życiu codziennym, są nimi:
Ye Ui( grzeczność),
Yom Chi ( uczciwość),
In Nae ( wytrwałość),
Guk Gi ( samokontrola),
Baekjul ( Boolgool ( odwaga).


Według twórcy Taekwon-do gen, Choi Chong Hi trening powinien być oparty na siedmiu zasadach, których przestrzeganie jest gwarancją stałych postępów ćwiczących, rozumienia sensu powstania i zastosowania 3200 technik oraz celowości uprawiania Taekwon-do. Nauczanie zgodnie z tymi dyrektywami zbuduje solidne podstawy i będzie procentowało w życiu codziennym, poza salą treningową czy areną zmagań sportowych, nawet po zaprzestaniu jego czynnego uprawiania.


CDN...