:)

Tak sobie siedzę w tym Wałczu i tak sobie rozmyślam... Mam tu do załatwienia parę spraw, więc jestem tylko na kilka dni... Czytam te notatki i czasem mam wrażenie że, im więcej czytam tym mniej mnie to interesuje... Zastanawiam się właściwie co tu robię... Jeszcze jakiś czas temu byłam skłonna zabrać papiery i zająć się czymś innym, ale jednak pod wpływem rodziny i przyjaciół zdecydowałam się kontynuować te studia. Nie wiem czy dobrze robię, to czym chciałam się zająć mam cały czas w głowie. Czasem żałuję, że tego nie zrobiłam... Jednak jak już zaczęłam jedno, to postaram się to skończyć... Wszystkim mówię, że warto się uczyć i coś mieć, a sama nie garnę się do nauki,. z resztą nigdy nie lubiłam książek za bardzo...
Nie ma rzeczy niemożliwych, więc musi się udać...
Trudno się przyznać do porażki... Zaczęłąm się nawet czasem modlić, czego nigdy nie robiłam... No coż wszyscy mnie widzą w pracy w szkole, a nie z karabinem..
Nie mogę teraz zrezygnować i się poddać, nie mogę tego zrobić przede wszystkim rodzicom, nie mogłam sobie wymarzyć lepszych, cały czas mnie wspierają w tym co robię... I jakby nie bylo, po tym kierunku jest jednak więcej możliwości...
A co dalej będzie czas pokaże...